De supernormale Murph (11) komt per ongeluk terecht op een school voor kinderen met superkrachten. De toptalenten worden klaargestoomd om superheld te worden, de meeste leerlingen beschikken volgens leraar Flash echter slechts over nutteloze Gaven. Murph raakt bevriend met enkele van deze ‘superzero’s’. Daarnaast loopt een tweede verhaallijn over een kwaadaardige wespenman die de wereld in zijn macht wil krijgen. Kan het zijn dat juist Murph, de jongen zonder Gave, de enige is die slechterik Nektar kan stoppen? Een alwetende verteller spreekt de lezer regelmatig direct aan. Hier en daar onderbreekt hij het verhaal om de spanning op te voeren of de lezer (voor)leesinstructies te geven. Komisch avontuur over jezelf durven zijn, vriendschap en heldenmoed geschreven door twee Britse radio- en televisiepersoonlijkheden. De pagina's staan vrij vol met tekst, in een minder gebruikelijk lettertype. De tekst wordt rechts niet uitgelijnd. De humoristische, stripachtige illustraties in zwart-wit vullen de tekst goed aan. Heruitgave in paperback van het eerste deel, dat werd gevolgd door 'Supernormaal en de superschurken'*. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Murph is het beu het om steeds opnieuw te moeten verhuizen, hij haat zijn nieuwe huis en tot overmaat van ramp blijkt er nergens in de buurt een school te vinden te zijn. Maar dan komt hij als bij toeval terecht op een zonderlinge school waar zowat elke leerling over bijzondere krachten beschikt. De besten onder hen worden er klaargestoomd om superhelden te worden. Wie echter over alleen maar nutteloze gaven beschikt, wordt bij de superzero’s ingedeeld. Wanneer iedereen doorkrijgt dat Murph gewoonweg ‘niets’ bijzonders kan, krijgt hij de bijnaam ‘Supernormaal’ en vindt hij gelukkig aansluiting bij een aantal superzero’s. Naast het verhaal waarin je als lezer wordt meegenomen in de wijze waarop Murph op de zonderlinge school zijn weg zoekt, ontspint er zich een tweede verhaal waarin een gevaarlijke wespenman de wereld dreigt te veroveren. Na een spannende confrontatie lukt het Murph en zijn superzero vrienden om de schurk en zijn gevolg uit te schakelen. Ze vormen het levend bewijs dat je over geen superkrachten hoeft te beschikken om een held te zijn.



Dit lijvige boek beschikt over meerdere troeven om de belangstelling van een breed lezerspubliek te wekken. Allereerst is er de opvallende en meteen uitnodigende knalgele bladrand. Binnenin werd er ook gekozen voor een minder gebruikelijke vormgeving. De zinnen, die rechts niet werden uitgelijnd, zijn ruim geschikt en geregeld worden woorden die extra aandacht verdienen vet, groter of schuin gedrukt. Doorheen het verhaal is het plezier dat beide auteurs beleefden aan het schrijven voelbaar. Soms hebben ze de neiging om erg uit te weiden waardoor lezers kunnen afhaken. Maar geregeld spreken ze de lezer ook persoonlijk toe en weten ze met de nodige spanning en vooral humor de betrokkenheid weer te verhogen. Murph en zijn vrienden kunnen doorheen de strijd tussen goed en kwaad rekenen op de sympathie van de lezer. De tekst wordt afgewisseld met cartoonachtige zwart-wit illustraties die de karikaturale personages mooi accentueren. In hun nawoord kondigen de auteurs een vervolg aan en wellicht zal daar door tal van lezers die van (ont)-spannende verhalen houden, naar uitgekeken worden.

Verberg tekst

Murph is het beu het om steeds opnieuw te moeten verhuizen, hij haat zijn nieuwe huis en tot overmaat van ramp blijkt er nergens in de buurt een school te vinden te zijn. Maar dan komt hij als bij toeval terecht op een zonderlinge school waar zowat elke leerling over bijzondere krachten beschikt. De besten onder hen worden er klaargestoomd om superhelden te worden. Wie echter over alleen maar nutteloze gaven beschikt, wordt bij de superzero’s ingedeeld. Wanneer iedereen doorkrijgt dat Murph gewoonweg ‘niets’ bijzonders kan, krijgt hij de bijnaam ‘Supernormaal’ en vindt hij gelukkig aansluiting bij een aantal superzero’s. Naast het verhaal waarin je als lezer wordt meegenomen in de wijze waarop Murph op de zonderlinge school zijn weg zoekt, ontspint er zich een tweede verhaal waarin een gevaarlijke wespenman de wereld dreigt te veroveren. Na een spannende confrontatie lukt het Murph en zijn superzero vrienden om de schurk en zijn gevolg uit te schakelen. Ze vormen het levend bewijs dat je over geen superkrachten hoeft te beschikken om een held te zijn.



Dit lijvige boek beschikt over meerdere troeven om de belangstelling van een breed lezerspubliek te wekken. Allereerst is er de opvallende en meteen uitnodigende knalgele bladrand. Binnenin werd er ook gekozen voor een minder gebruikelijke vormgeving. De zinnen, die rechts niet werden uitgelijnd, zijn ruim geschikt en geregeld worden woorden die extra aandacht verdienen vet, groter of schuin gedrukt. Doorheen het verhaal is het plezier dat beide auteurs beleefden aan het schrijven voelbaar. Soms hebben ze de neiging om erg uit te weiden waardoor lezers kunnen afhaken. Maar geregeld spreken ze de lezer ook persoonlijk toe en weten ze met de nodige spanning en vooral humor de betrokkenheid weer te verhogen. Murph en zijn vrienden kunnen doorheen de strijd tussen goed en kwaad rekenen op de sympathie van de lezer. De tekst wordt afgewisseld met cartoonachtige zwart-wit illustraties die de karikaturale personages mooi accentueren. In hun nawoord kondigen de auteurs een vervolg aan en wellicht zal daar door tal van lezers die van (ont)-spannende verhalen houden, naar uitgekeken worden.

Verberg tekst