Een egel vertelt niet tevreden te zijn met zijn kapsel. Ook zijn neefjes, oom, tante, opa schildpad, de buren en hun dieren hebben wel iets wat niet bevalt: de een heeft een verkeerde kleur ogen, de ander zou liefst minder oud, of slanker, of sterker zijn. De tweeregelige tekst op rijm staat in vet aangezette, zwarte, witte of gekleurde schrijfletters in de illustraties. Op ongeveer tweederde van het boek is ineens een dubbele pagina zonder illustraties, met alleen een uitgebreide, humoristische en zeer ritmische tekst op rijm (aabbcc...). De stripachtige, stoere tekeningen tonen, steeds tegen een egaal gekleurde achtergrond, de personen en dieren die klagen over hun uiterlijk. De manier van illustreren is karikaturaal en fantasievol; de personages bestaan uit stevig omlijnde kleurvlakken met grappige details, zoals brede monden boordevol tanden. Humoristisch verhaal met een duidelijke boodschap over zelfacceptatie: wees tevreden met wie of wat je bent. Vanaf ca. 4 jaar.

Veel mensen willen er graag anders uitzien. Soms voelen we ons te dik, krult ons haar te veel, willen we graag wat groter zijn of is onze neus te lang. Ook de meisjes op het plein willen liever een mooi elfje zijn in plaats van hun brede taille en grote mond. Neefjes Tim en Tom, oom Haroen, tante An, opa Ozewoud, zus Marjolein, oma’s poedel Majesteit et cetera hebben elk hun eigen kwaaltjes die in dit prentenboek op een humoristische wijze worden afgebeeld. Enkel oom Colombo vindt schoonheid een achterhaald begrip. Want zeg nu zelf, aldus oom Colombo: “Alles wat je weten moet. Zoals je bent, zo ben je goed!”

Met felle kleuren en robuuste vormen, slaagt Nadia Budde er in mensen te tonen hoe ze werkelijk zijn. Ze laat de schoonheidsfilter achterwege en de schreeuwerige ondertoon in de illustraties toont een ruw mensbeeld. Kwaaltjes worden in de verf gezet en gecombineerd met sterk expressieve gezichtscontouren. Ook de tekst neemt geen blad voor de mond: “Papa’s makker Roderik vindt zijn eigen nek te dik” en “Onze kater Manuel vindt zijn eigen kop te fel”. De rijmvorm is doordacht en niet voor de hand liggend. Budde rijmt erop los met namen zoals Emaille, Haroen en Repelsteel. Haar creatief rijmwerk gecombineerd met een doordachte vertaling van Edward van de Vendel, zorgen voor een uniek prentenboek.

Maar bovenal is dit prentenboek een verzameling van zéér toegankelijke kunst voor het brede publiek. En dat werkt aanstekelijk! Wie dit boek leest, snapt dat Nadia Budde met deze prenten een tentoonstelling zou kunnen uitbouwen. En dat kinderen er dol op zouden zijn! Haar stijl is rechttoe rechtaan, stekelig (om het met een titel te zeggen) en daagt ons uit om niet té braaf te zijn. Hopelijk volgen er nog meer vertalingen van haar werk!

Verberg tekst