Octopus zit aan het begin van het verhaal op het dak van een huis. Dat vindt Mevrouw Posthumus wel lastig, maar de kinderen van het dorp hebben er totaal geen moeite mee: hij wordt direct betrokken bij hun spelletjes en ze noemen hem Okkie. Ze voetballen met z’n allen tegen zijn acht tentakels en bedenken het spel 'tentakel-glijden'. Bovendien is hij erg nuttig: aan Okkies armen kan de was drogen, hij vist knuffelbeer Teddy met gemak uit de sloot, hij veegt op simpele wijze de bladeren bijeen of duwt een slee in de sneeuw voort. Zo’n vriend wil je niet kwijt, zelfs Mevrouw Posthumus niet voor wie hij klusjes doet. Maar dan opeens is hij verdwenen… zullen ze Okkie nog terugzien? Een grappig verhaal dat naadloos aansluit bij de ongebreidelde fantasie van jonge kinderen. De kleurrijke illustraties, waarin Okkie in opvallend fluorescerend oranje is afgebeeld, beslaan meestal hele of dubbele bladzijden en zijn humoristisch van aard. Als je goed kijkt, kom je in elke illustratie wel iets grappigs tegen. Opgedragen aan 'alle welkome nieuwkomers, of ze nu acht armen hebben of twee'; het verhaal is goed bruikbaar om te praten over het overwinnen van vooroordelen en het positief waarderen van nieuwkomers. De tekst op rijm is soepel vertaald door Bette Westera. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Op een dag viel er zomaar een octopus op het dak van ons huis. Hij was niet van plan om weg te gaan en daar is niet iedereen blij mee. Gelukkig maakte hij snel vrienden. Okkie werd zijn naam. Klusjes doen, glijbaan spelen, knuffels redden uit een sloot … hij deed het allemaal. Iedereen wilde eigenlijk wel zo’n Okkie op z’n dak. Maar dan verdwijnt hij even plots als hij gekomen is …

Peter Bently staat bekend om zijn boeken op rijm. Wanneer een boek op rijm vertaald moet worden zorgt dat voor een extra moeilijkheid. De vertaling door Bette Westera is goed gelukt, al moet je er goed op letten dat je in de juiste cadans leest, anders gaat het vreemd klinken. De inhoud van het verhaal is lieflijk en hoort thuis onder de term ‘feel good’. Uiteraard komt alles op het einde goed.

De illustraties zijn van de hand van Steven Lenton. Dat hij houdt van kleurrijke prenten merk je ook in dit boek. Hij heeft getracht om de mensen zo divers als mogelijk voor te stellen. Niet alleen in uiterlijke kenmerken maar ook in gedragingen. Zo is er een papa die de was ophangt en een mama die het hek schildert. Hij verwerkt ook vele details in zijn tekeningen zodat je wel even zoet bent met kijken. Zijn favoriete tijd is de Kerstperiode en dat merk je aan de prent ongeveer midden in het boek. Het is de meest warme en sfeervolle van allemaal.

Voor de aandachtige lezer en kijker is er een kleine twist ingestoken op het einde.

Gezellig prentenboek op rijm. Ideaal verhaaltje voor het slapengaan.

Verberg tekst