Ik heb een paar vragen voor je, Rebecca Makkai's eerste roman sinds het magistrale Een stralende toekomst (2019), begint met de bijtend cynische introductie van een slachtoffer. Thalia Keith was de 17-jarige die in 1995 dood in het zwembad van de exclusieve kostschool Granby werd gevonden. Slachtoffer van 'De New Hampshire-moord', waarvoor de zwarte gymleraar Omar Evans werd veroordeeld.

In 2018 keert podcastmaker Bodie Kane, ooit een klasgenootje van Thalia, terug naar Granby om een flitscursus podcasten te geven. Wanneer twee leerlingen die moordzaak als onderwerp kiezen, rakelt dat oude herinneringen en twijfels op.

Want speelden racistische vooroordelen geen grote rol in de veroordeling van Evans? Was, pakweg, Thalia's manipulatieve vriendje Robbie Serenho geen plausibeler dader? Zeker gezien de geruchten dat Thalia hem bedroog met de ook bij de vertelster zeer geliefde muziekleraar Denny Bloch, die achteraf gezien een seksueel roofdier was?

Tot Bloch blijkt Kane zich feitelijk te richten, soms in woedend wraakzuchtige tirades. Maar ze suggereert ook tal van andere potentiële daders en geloofwaardige moordscenario's, inclusief eentje rond haarzelf.

Clickbait

Klinkt als een smakelijke whodunit? Verrassende plotwendingen en rake tijdbeelddetails biedt Makkai genoeg. Maar áls dit al een thriller is, dan een zeer literaire, genuanceerd feministische metathriller. Een die met afkeer terugkijkt op misogyne 'pesterijtjes', maar die in een MeToo-subplotje ook de cancelcultuur omtrent 'ongepast gedrag' kritisch bekijkt. Makkai speelt met de suspense van true crime, maar stelt de populariteit van dat genre ook aan de kaak: dode meisjes als clickbaitmateriaal, lugubere bronnen van vermaak, waarvan de voorraad helaas eindeloos is.

Nieuw Amsterdam, 415 p., 24,99 euro.

Verberg tekst

Rebecca Makkai verkwist haar talent aan een thriller die nooit spannend wordt.

Wie heeft in 1995 Thalia Keith vermoord? Die vraag spookt al decennia door het hoofd van Bodie Kane. Haar kamergenote werd destijds gevonden in het zwembad op de campus van Ganby, een eliteschool in New England. Thalia was een vrolijk meisje dat door haar tienerjaren dartelde. Ja, er waren de gebruikelijke puberdrama’s – een milde eetstoornis, een vage verliefdheid op de muziekleraar, die ene stiekeme joint – maar niets dat een gewelddadige dood voorspelde.

Eerst werd nog aan een ongeval gedacht – misschien had Thalia te veel gedronken, misschien liep een spelletje naaktzwemmen verkeerd af – maar die theorie strookte niet met het rapport van de patholoog: de hoofdwonde kon niet veroorzaakt zijn door een val en haar vlecht raakte niet vanzelf in een zwemlijn verstrengeld. Een fout gelopen poging tot ontvoering? Thalia was van rijke afkomst, maar iedereen op Ganby stamde af van rijke ouders – geld was een onwaarschijnlijk motief.

Al snel wezen alle sporen richting Omar, de zwarte gymleraar die thuis wat wiet kweekte. Hij was die avond in het zwembad, en toen zijn DNA op Thalia’s lichaam werd aangetroffen, was de zaak beklonken, zeker toen hij na een urenlang verhoor ook nog eens een bekentenis aflegde. Later zou hij die bekentenis herroepen – er was geen advocaat bij aanwezig – maar de jury was ervan overtuigd: Omar dealde, Thalia dreigde hem te verklikken of weigerde hem seksuele gunsten, dus verdronk hij het meisje.

Bodie was niet overtuigd. Jaren later komt ze als professionele podcastmaker een gastcollege geven op Ganby. Samen met haar leerlingen wil ze Omar vrijpleiten want zelf verdenkt ze de hippe muziekleraar. Hij genoot van Thalia’s geflirt, hij geilde op jonge cheerleaders en hij veranderde na het drama van school én naam. Het is 2016, tijd voor gerechtigheid, denkt Bodie. Maar lijdt ze niet aan tunnelvisie? Wat was haar rol in het drama? En is Bodie, met haar persoonlijke problemen en chronische slapeloosheid, wel de meest betrouwbare persoon om een moord te onderzoeken?

Vragen te over in deze doorsneethriller van Rebecca Makkai. De Amerikaanse auteur kan goede geloofsbrieven voorleggen – met Een stralende toekomst, een indringende roman over de aidsepidemie, was ze onder meer genomineerd voor een Pulitzer – maar deze genre-oefening ontgoochelt op elk vlak. Een saaie stoet verdachten, tieners die plots forensische specialisten worden, makke plotwendingen een MeToo-zijspoor dat er een beetje bij hangt, een doffe schrijfstijl: Makkai slentert de geijkte thrillerpaden af en de lezer sloft gelaten mee. Pijnlijk om te zien hoe iemand van haar kaliber haar talent verkwanselt.

*

Nieuw Amsterdam (oorspronkelijke titel: I Have Some Questions for You), 414 blz., € 24,99.

Verberg tekst

Een roman over de moord op een Amerikaanse studente in de jaren negentig. Podcastmaker Bodie Kane is voor een gastcollege terug op haar oude kostschool in New England. Haar terugkeer naar het elitaire Ganby roept vele herinneringen op: Bodie was de enige op school met een beurs, en een van haar klasgenoten, de populaire Thalia, werd in hun laatste jaar dood aangetroffen. De omstandigheden van Thalia's dood en de snelle veroordeling van de zwarte gymleraar Omar Evans zijn al jaren onderwerp van online discussie. Evans heeft altijd beweerd onschuldig te zijn. Is het politieonderzoek destijds wel goed aangepakt? Bodie begint te twijfelen aan haar eigen observaties uit die tijd: heeft zij misschien dingen over het hoofd gezien?
 ‘Ik heb een paar vragen voor je’ is scherpzinnig en eigentijds geschreven, waarbij de ware toedracht van de gebeurtenissen zich langzaam ontvouwt. Vooral een brede tot literaire lezersgroep. Rebecca Makkai (1978) is een Amerikaanse schrijver. Ze won onder meer de LA Times Fiction Award, de Carnegie Medal en was finalist voor de Pulitzer Prize. Verberg tekst